Rehabilitacja ACL to kluczowy proces dla osób chcących wrócić do pełnej sprawności po urazie. Jako fizjoterapeuci i trenerzy, odgrywamy ważną rolę w tej podróży, szczególnie w środkowych i późnych etapach rehabilitacji.
Skupienie się na jasnych celach rehabilitacji pozwala na opracowanie skutecznego programu ćwiczeń, który minimalizuje ryzyko ponownej kontuzji.
Ten artykuł przedstawia kilka kluczowych punktów na temat tego, jak przepisać ćwiczenia na powrót do sportu i zmniejszyć ryzyko ponownej kontuzji.
Jeśli chcesz dowiedzieć się dokładnie, jak radzić sobie z rehabilitacją ACL od A do Z, wejdź w TEN LINKAby umożliwić powrót do sportu, należy pracować nad zdolnością do wytwarzania siły. Obejmuje to progresję siły oraz dodanie ćwiczeń przyspieszania, zwalniania i zmiany kierunku. Ćwiczenia takie jak martwy ciąg, przysiady i podrzuty piłki pomagają poprawić tempo rozwoju siły, co jest kluczowe w późnych etapach rehabilitacji.
Badania sugerują, że tempo rozwoju siły (RFD) w uszkodzonym kolanie jest zmniejszone po sześciu miesiącach od ACLR, a zatem należy zająć się nim w późniejszych fazach rehabilitacji.
Tam, gdzie wytwarzana jest siła, osoba potrzebuje również zdolności do jej absorpcji. Równie ważne jest trenowanie zdolności do absorbowania siły, szczególnie podczas lądowania na zgiętym kolanie. Pomaga to zminimalizować ryzyko ponownej kontuzji ACL. Ćwiczenia takie jak skok Borzova są skuteczne w treningu pionowej produkcji i absorpcji siły.
Absorpcja siły może być trenowana samodzielnie lub jako część ćwiczeń związanych z produkcją siły/absorpcją.
Późny etap rehabilitacji wymaga ponownego treningu specyficznych dla sportu wzorców ruchowych. Ćwiczenia mogą być dostosowane do specyfiki sportu poprzez dodanie zewnętrznych perturbacji i ćwiczeń specyficznych dla piłki.
Możemy użyć worka z wodą, aby dodać perturbacje do treningu optymalnej pozycji stopy podczas zmiany kierunku.
Można to później zaadaptować do bardziej specyficznych ćwiczeń sportowych. Na przykład utrzymanie optymalnej pozycji stopy podczas odbijania piłki do koszykówki z przeciwnikiem naciskającym na piłkę. Ogromne znaczenie ma edukacja klientów, aby unikali patrzenia na ziemię podczas powrotu do treningu sportowego, aby symulować grę i poprawić ich zdolność do utrzymywania optymalnych wzorców ruchowych bez udziału wzroku.
85% LSI czworogłowy i dwugłowy
85% LSI w hop-tests dla wertykalnego, horyzontalnego i bocznego kierunku
80% objętości biegowej docelowej
ekspozycja na HSR ≥6m/s
realizacja całego programu RTR
siła przykładowo w legpress 1,5x BW
Rehabilitacja urazu ACL wymaga zaangażowania przez stosunkowo długi okres czasu i istnieje szereg czynników, które mogą wpływać na przestrzeganie zaleceń dotyczących ćwiczeń. Jeden z przeglądów zidentyfikował długą listę czynników, które mogą działać jako motywatory lub bariery w przestrzeganiu zaleceń:
motywacja własna
sportowa tożsamość
poczucie własnej skuteczności
pewność siebie
pozytywne nastawienie do samego siebie
wsparcie społeczne
optymizm
wyznaczanie celów
stres
strach przed ponownym urazem
umiejscowienie kontroli
różnice wieku i płci w psychologii
samoocena
tolerancja bólu
zaburzenia nastroju
stabilność sytuacyjna
ocena poznawcza
strategie radzenia sobie
wcześniejsze doświadczenia
Chociaż niektóre z nich mogą nie być podatne na wkład fizjoterapeuty, warto mieć tę listę z tyłu głowy, gdy następnym razem okaże się, że ktoś nie angażuje się na danym etapie podróży rehabilitacyjnej. Możesz opracować najlepszy program powrotu do sportu znany człowiekowi, ale jest on bezużyteczny, jeśli twój klient nie jest zmotywowany do jego realizacji!